Walking on the snow

Het was muissil in het Frozen Forest. Hier kwamen ook niet zoveel elven, omdat het er zo koud was. Alles was wit van de sneeuw, en het hele bos glanste in het licht van de maan, die zo in de nacht hoog aan de hemel stond. Eromheen twinkelden een hele hoop sterren. Grote en kleine, ver van elkaar vandaan of juist bijna tegen elkaar aan. Het leek wel alsof het maanlicht en de stilte van de nacht het met sneeuw bedekte bos betoverden. Het leek wel alsof het bos nog nooit ontdekt was door elven, alsof er nog nooit iemand was geweest en het nog heel lang zou duren voordat er eindelijk iemand kwam om dit wonder te zien en te bewonderen. Maar een oplettend iemand zou merken dat er wel degelijk iemand was, die het aangedurfd had om midden in de nacht in dit bos rond te lopen. De elf die tussen de witte bomen liep was Loena. Ze vond het heerlijk om in het maanlicht rond te dwalen. Ze heette niet voor niks Loena, wat afgeleid is van Luna, de Romeinse godin van de maan. Loena bewonderde het bos alsof het een betoverd bos uit een sprookje was. En zij was het enige wat niet betoverd was. Maar was ze wel alleen?